Fiesta Los Guadalperales deel twee: hele families genieten samen van een topfeest. Genoeg te doen, want er zijn megaveel activiteiten tijdens la Fiësta de Melon.

Veel oud-inwoners van Los Guadalperales komen terug.

Los emigrantes
Ze komen vanuit Madrid, Baskenland of Barcelona, want daar is de werkgelegenheid nou eenmaal wat beter. De meesten hebben hier ook nog een huis, dat dus alleen in de vakanties wordt gebruikt. Maar het dorp puilt nu uit zijn voegen en er wordt volop gefeest.

Mega-paëlla
Al achtentwintig jaar maken de dorpsemigranten de super-paëlla voor de huidige inwoners van het dorp. In het veilingsgebouw van het dorp staan dertien enorme pannen van minimaal een meter doorsnede klaar om voorzien te worden van de lekkerste paëlla, met eigen rijst uit het dorp, garnalen, kip, groenten. Overvolle pannen. Vervolgens staat het hele dorp in de rij en krijgt iedereen een vol bord paëlla, brood en meloen.

Optredens van de jeugd
De plaatselijke jeugd, de Sevillanas, mogen hun flamencoshow opvoeren voor het hele dorp. Iedereen loopt uit om ze te zien optreden. Daarna danst het hele dorp mee. En ze gaan maar door. Op zondagochtend gaat er een fanfare door het dorp. Vrolijke groepen dansen door de straten, sommigen met een wazige blik in hun ogen. Want ja, als je de hele nacht doorgaat…

‘Spreekt jullie hondje ook zoveel talen?’
Zelfs de dieren worden niet vergeten tijdens de feestweek. Ook het leukste en origineelste huisdier mag meedoen. Dus komen de kindertjes aan bij het gemeentehuis met hun konijntjes, vogeltjes, een klein katje, een wandelende tak en natuurlijk honden. Dus onze hond moest ook meedoen. Iedereen vraagt hier al in het dorp: Spreekt jullie hondje ook zoveel talen, want dat doen al die Nederlanders toch? En zoekt jullie hondje soms een ‘novio’ (vriendje), want ik heb er nog wel eentje in de aanbieding. Maar dan zegt Tomas: Nee jouw familie mag zich niet mengen met de mijne. Haha, veeg mij maar op.

Wint onze hond dan ook?
Maar, behalve dat onze hond Chica drietalig is, kan zij ook heel goed verstoppertje spelen. Dus, voor de ogen van de dorpsjury, verstopten wij ons, waarop Chica ons natuurlijk moest vinden. Dat deed ze ook, hoor. Maar ja, ze moest het afleggen tegen een wandelende tak en een aangekleed hondje met nagellak en een zonnebrilletje op. Daar gaat haar zelfvertrouwen. Ze durft zich niet meer te vertonen in het dorp.