Ga je wel eens naar de kerk in Spanje?
Wat denk je hiervan? Ik stond in de poort van de kerk een begrafenis bij te wonen. In mijn hele leven ben ik nog nooit naar zoveel begrafenissen geweest. Maar ja, we wonen in een klein Spaans dorp met veel ´oudere´ mensen dus dan heb je dat. En hier ga je altijd naar iedereen z´n entierro (begrafenis) die enigszins dichtbij je staat.
Nombre?
Ik weet vaak niet eens hoe ze heten, ik ken ze wel allemaal van gezicht. Maar ik weet nooit wie bij wie hoort. Dus dat is altijd een verrassing voor mij als ik de kerk binnenkom.
En dan zit ik te werken en hoor de kerkklok dubbel slaan en dan denk ik, oh ja het is tijd. Wel mooi hoor zo’n waarschuwingsbel voor het hele dorp. Daarna slaan de klokken nog een keer dubbel, van joh-schiet-op-we-beginnen-zo.
Cómo se llama - Hoe heet hij
Maar dan in de kerk. Bijna iedereen hier in het dorp is familie van elkaar en ik zie ze nooit samen. Ik zie groepen mannen samen zitten. En groepen vrouwen samen wandelen. Dus ik weet bijna nooit wie hoort bij wie. Ik vind iedereen leuk, praat met iedereen en zeg iedereen gedag. Het leuke effect is dat als ik over straat loop, dat iedereen naar me zwaait of gedag zegt. Ook al weet ik niet hoe ze heten, ze hebben namelijk allemaal een bijnaam of ze heten Juan of José. Haha. Maar even terug naar de kerkdienst.
Stikken van de hitte in de kerk
Dus ik stond bij de deur, want de kerk was stampvol bij de begrafenis, ja hoor je raadt het al van Juan. En de deur stond open, want anders gingen de mensen stikken van de hitte. En al die vrouwen hebben een albanico, zo’n Spaans waaiertje. Ik dacht eerst dat het een geintje was. Maar nee hoor, die staat in het rijtje van de belangrijkste levensbehoeftes
Niks te mañana mañana
Maar er staan veel mensen buiten te praten, die wachten totdat de mis voorbij is. Daarna loop je even snel langs het altaar en langs de kist, je geeft een knikje naar de familie die daar staat en je hebt gecondoleerd. Gaat supersnel in Spanje. Kijk vaak is het mañana, mañana. Maar als je dood gaat, dezelfde dag nog als het even mogelijk is, je begrafenis en uur daarna lig je in je kist in een soort stenen torenflat op het kerkhof.
Met een gezicht op onweer
Dus ik sta aandachtig te luisteren en ik kijk naar de pastoor. En het rare is, hij staart me de hele tijd aan. Ik sta recht vooruit tegen de deur aan. En luister of ze nou hetzelfde zeggen als ze in Nederland doen. Maar als de mis voorbij is, zegt de pastoor, ik wil nog even wat zeggen tegen de mensen die bij de deur staan. En hij was natuurlijk al een half uur met een gezicht op onweer naar mij aan het staren. Hij zegt naar de kerk kom je om te bidden en neem je plaats.
Gooi een bejaarde van z’n plek
Dat kon niet, maar ok. Ik ga toch niet één of andere bejaarde van z’n plek afgooien om te zitten. Hele rare opmerking. ¨Maar,¨ gaat de pastoor verder.
¨En ben je hier voor de familie en om te bidden. En anders moet je hier niet komen.¨ Ik dacht, hij heeft het niet tegen mij, want ik stond alleen maar heel aandachtig te luisteren, maar ik bid of zing niet mee, want ik heb geen idee wat ze zingen. Ik ken toch die teksten niet. Ondertussen ken ik wel het melodietje, want dat heb ik nou al een aantal keer gehoord.
En als ze dan zingen ‘dónde está la muerte’ dan zegt Tomas zachtjes, dat zie je toch, die ligt voor je. Rare tekst dus.
Waar gaat het nou om
Maar de pastoor had het dus wel tegen ons. Toen dacht ik, hoe staat zo’n katholieke nou in het leven. Zou hij ook zo’n sterke verbinding hebben met het universum?
Want ik hoor hier in Spanje alleen maar van mijn schoonvader, alle slechte mensen zitten in de kerk, nou denk ik niet dat ze allemaal slecht zijn. Maar ik denk wel dat er heel veel zijn die er zitten om te laten zien, kijk mij eens braaf in de kerk zitten.
Wat vind jij van de Spaanse kerk
Wat is jouw mening over de kerk? Ik ben daar benieuwd naar. Die pastoor zal ik ook eens vragen, alleen weet ik niet of ik hem op straat herken zonder zijn jurk aan. Na de kerkdienst, vroeg ik aan Lorenzo, die heet eigenlijk El Gallo (de haan), mijn grote vriend van 86 hier in het dorp. Ik zeg, vond je het nou niet achterlijk die pastoor dat hij dat zegt tegen de mensen die keurig netjes de dienst aan het bijwonen waren, ook al was het staand, omdat er geen plek was en zo eigenlijk de dienst eindigt.
Dronkenlap
Zegt El Gallo, ach joh, die Pastoor is niet goed, die dronkenlap. Staat altijd alleen maar uit z’n bekertje te lurken. Ik ga naar de kerk, want ik geloof in God. Maar ik kom daar niet voor hem. Gewoon niet naar luisteren.
Ik voelde me niet aangesproken, want ik weet zelf dat ik daar met een goede bedoeling sta. Ik was alleen vol verbazing dat zo’n pastoor, die normaal gesproken, lijkt mij super in het leven moet staan vol vertrouwen in de mensen en het geloof en in zijn eigen energie zich zo stoort aan mensen.
Wat vind jij?
Un beso Cintha
Vergeet niet om m’n leuke korte Spaanse lesvideo’s te bekijken via http://www.youtube.com/c/CinthaSupergoedSpaansleren