Waarom in Spanje wonen

6 jaar wonen we hier in ons kleine Spaanse dorpje inmiddels. Het hoogtepunt van het jaar is La Fiesta del Mélon en de jaarlijkse paella voor het hele dorp. Het dorp puilt altijd uit, het aantal inwoners verdriedubbelt tijdens dit feest. Geweldig! 15 paella pannen, paelleras (uitspreken als paaeejeraas) staan klaar in een inmens grote hal, waar normaal gesproken de geoogste rijst opgeslagen word of de geplukte olijven gewogen worden. Iedereen is aanwezig, de burgemeester, zijn vrouw, 2 Nederlanders die hier voor het eerst waren, vele dorpsgenoten en ex-dorpsgenoten, de mensen van buitenaf. De sfeer is altijd geweldig. Maar weet je waar ik dan echt trots op ben, op de vriendelijkheid, zorgzaamheid en geweldige gastvrijheid van mijn dorpsgenoten.

 

Iedereen is zo welkom

De 2 Nederlanders krijgen ieder een paellera toebedeeld. Ze spreken nauwelijks Spaans, maar ze voelen zich zo welkom. Ze worden geweldig verzorgd, volgestopt met bier, tinto de verano, heerlijk jamón uit Extremadura uiteraard en ondertussen staan ze te roeren in die levensgrote pannen van ongeveer een meter doorsnede. Het is er bloedheet en veel van mijn dorpsgenoten gaan zich even voorstellen. Met handen en voeten wordt een praatje gemaakt. De chefkok loopt langs alle pannen en laat deze vullen met de juiste ingrediënten. En het gaat prima.

Loodzware paelleras

Vervolgens worden de 15 paelleras naar het dorpsplein gesjouwd. Meer dan 1.000 mensen wachten al in de bloedhitte op hun paella. Een flink bord paella met heel veel garnalen, mosselen, kip, rijst en de overige ingrediënten hoor je van Guadalupe in een video van 2019: video deel 1

https://www.facebook.com/supergoedspaansleren/videos/552800001924919/ De tafels zijn gedekt, er is zoveel mogelijk schaduw gemaakt, want het is werkelijk bloedheet.

 

Heerlijke paella

Gelukkig weet iedereen dat we straks gaan afkoelen als het jaarlijkse watergevecht met het hele dorp van start gaat. De sfeer is weer top. Vliegensvlug wordt de paella verdeeld, het is inmiddels half vier dus honger hebben ze allemaal wel. Kijk naar deze geweldige paella in mijn video deel 2. https://www.facebook.com/cinthavanmarrewijk/videos/2345063529147633/ Wij hebben een lange tafel klaar gezet, uiteraard in de schaduw en met optreden van mijn inmiddels ex-zwager. Groot feest. En dan na het eten, tafels aan de kant er kan gedanst worden. En stiekem worden de eerste brandslangen uitgerold. Glazen water gevuld. Emmers worden van huis gehaald en dan gaat het waterfeest beginnen.

 

Watergevecht met het hele dorp

Eerst voorzichtig één glas in je nek, vervolgens hele emmers keihard over je hoofd heen. En dan komt er een aanhanger helemaal gevuld als een soort van zwembad en iedereen wordt zeiknat gegooid. Zo leuk, vind ik tenminste. Echt grappig. En maar dansen, lachen en genoeg te drinken. Oude bekenden voegen zich toe en het is weer een superleuke reünie van ´oude`bekenden en onze huidige dorpsgenoten. De Nederlanders  genieten mee. Lekker dansen. En iedereen gooit inmiddels met water en danst rond met zeiknatte kleding. Een super feest.

Schuimparty

Ineens begint ook de schuimparty. Feest vieren kunnen de Spanjaarden tenslotte als geen ander. Kinderen duiken in het schuim, lekker van die plakkerige zooi. Maar goed, het maakt inmiddels niks meer uit. Rond half negen ´s avonds zijn we wel uitgedanst en druppelt de menigte letterlijk weg. Om 23:00 uur beginnen tenslotte de optredens weer op het plein. Geen idee of ik dat ga halen. Niet dus.

La Fiesta del Melón is altijd top met super gezellige dorpsactiviteiten en daarna wordt het feest afgesloten met Migas, ook een bijzonder Spaans gerecht. En zegt iedereen hasta el próximo año en trouwens iedereen is volgend jaar uitgenodigd zei de burgemeester, als het normale leven inmiddels weer is begonnen.

Un beso Cintha