Ineens denk ik terug aan het moment waarop ik mijn leven wilde omgooien. Heb ik er goed aan gedaan? Was het een vlucht? Als ik mijn gevoel terugroep van toen, van 4 jaar geleden dan voel ik blijdschap, opwinding, een nieuw avontuur met het gezin. Andere omgeving, op zoek naar vrijheid. Niet meer de Nederlandse race van het leven en je rot werken en leven van vakantie naar vakantie. Van afleiding naar afleiding en van de dagelijkse worsteling met werk, gezin en stress.
Het was een mooi avontuur
Als ik nu kijk hoe ons leven is veranderd dan denk ik, het was een mooi avontuur. Het nieuwe is er af. Maar mijn god wat ben ik nog elke dag blij dat we deze stap gezet hebben. Echt letterlijk elke dag denk ik, wat hebben we het toch goed, wat heerlijk die vrijheid. Niks meer moeten, elke dag zelf bepalen en genieten van de mooie lieve Spaanse mensen om mij heen. En ook steeds meer Nederlandse mensen. En wat je dan gemeen hebt, is dat je samen geniet van de prachtige omgeving, van het heerlijke zonnetje, van gewoon in je korte broek lopen in oktober.
Lieve Spanjaarden
Je verwonderen over de rust en vriendelijkheid die je omgeving uitstraalt. En zeker als je Spaans spreekt, echt de mooiste gesprekken kunt voeren. Je blijheid kunt delen en Spanjaarden vol trots en instemmend knikken. En als ik alleen al zie hoe lief de mensen uit ons Spaanse dorpje iedereen begroeten, en nieuwe mensen verwelkomen in ons dorp. Ik word er mega blij van. Ik heb helemaal geen vakanties meer nodig, ik heb elke dag het vakantiegevoel. Maar de camper pakken en een paar dorpen verder gaan is ook een geweldige vrijheid die we er ook nog bij mogen hebben. Wat een geluk.
Terug naar Nederland?
En toen we deze zomer in Nederland waren, vroegen mensen, denk je niet dat je kinderen terug willen en weer hier willen wonen. Verwonderd keek ik ze dan aan, geen idee, nooit over nagedacht. En als ik het aan de kinderen vroeg, want inmiddels wonen we 4 jaar in Spanje. Zijn ze 15 en 17 jaar en zijn zij zich donders goed bewust van de verschillen tussen het leven in Nederland en Spanje.
En ook zij verwonderden zich over die vraag, terug naar Nederland? Nou voorlopig niet, als het niet hoeft dan liever niet. Ja even is leuk, even naar de familie. Maar als het niet hoeft, dan liever niet. Ook zij voelden de sfeer in Nederland, de drukte, de mensen met de korte lontjes, de scootmobiels en elektrische fietsen met eeuwige haast, dat je denkt: Sta eens even stil, doe eens even niets. En hier in Spanje genieten de kinderen ook van maximale vrijheid, van het relaxte leven en hebben ze het voordeel erbij gekregen dat ze nu moeiteloos drie-talig zijn en dat zij in staat zijn om waar ter wereld dan ook een leven op te bouwen.
Mooi leven waar dan ook
Kijk iedereen die blij is in Nederland en geniet van bijna elke dag en heel vaak per week denkt, oh wat is het toch heerlijk, dan denk ik geweldig, je doet het supergoed. Je haalt het mooiste uit je leven. Maar als dat niet het geval is, dan zou ik zeggen, kijk eens wat er mogelijk is. Het is helemaal niet moeilijk om je leven om te gooien. Het is een kwestie van DOEN en daarna zie je wel weer verder. Als je alles ziet als een uitdaging en niet als een tegenslag dan is er maar één ding mogelijk en dat is om je allermooiste leven te leven. Je weet het, het klinkt cliché, maar het duurt echt maar even.
Je hebt maar één leven
En je krijgt maar één kans, het is geen generale repetitie, maar het leven zit vol met mooie uitdagingen en als je ze vol aangaat dan word het beter en beter. Gewoon je gevoel volgen. Zet je gedachten maar uit, zeker die gedachten die terugkijken naar het verleden of gedachten die zich zorgen maken voor de toekomst. Dat heeft allemaal geen zin. Geniet van elke dag overal ter wereld.
Un beso Cintha
