Ik kreeg zo ontzettend veel reacties op mijn vorige blog https://supergoedspaansleren.nl/was-het-slim-om-te-emigreren-naar-spanje/ en zo veel persoonlijke berichten dat ik dacht, hier moet een vervolg op komen. Wat mij het meest opviel was de opmerking, is het wel slim om al mijn zekerheden op te geven? En heel veel mensen zeggen dat ik het niet moet doen. En toen dacht ik een paar dingen….
Zekerheid opgeven?
Hoeveel zekerheid heeft het leven? Je kan er morgen niet meer zijn, je kan morgen ontslagen worden, je huis kan morgen in de fik vliegen. Als dit de zekerheden zijn waar je het over hebt. Je kan van alles bedenken en verzinnen om niet te gaan, maar je kan het ook omdraaien. Bij mij kwam het besef pas toen mijn vader overleed in 10 dagen tijd. Toen dacht ik, tja zo snel kan het dus gaan. En mijn zus en ik draaiden het afscheid van mijn vader in elkaar voor de uitvaart en we konden alleen maar mooie dingen laten zien die hij gedaan had. Genieten met de grote G, dat zag je overal terug. De laatste jaren wat minder en daarom was het gewoon goed. En dan besef je, op de dag dat je dood gaat dan moet je kunnen zeggen, zo dit was cool. Dit was super, dat heb ik toch maar mooi gedaan.
Geen tegenslagen
Dit was mijn mooiste leven, beter heb ik het niet kunnen doen. Natuurlijk heeft iedereen tegenslagen, maar noem ze GEEN tegenslagen, noem het ervaringen, noem het wijsheden die je hebt opgedaan. Je groeit in het leven en als je het goed doet, dan geniet je van je leven. Dan denk je, dit is mooi. Kan ik alles afstrepen op mijn to-do-lijstje. Of in ieder geval zoveel mogelijk. Ik zie vaak mensen denken in beperkingen, maar als je nou eens gaat denken in mogelijkheden, dan moet je zien wat er gaat veranderen. Maar er zijn een paar zekerheden die echt wel zwaar wegen….
Emigreren met kinderen
Voor mij waren dat onze kinderen, oef 10 en 12 jaar, net op het randje gaat dit wel goed komen? Maar ik legde het voor op de manier van, jongens zullen we het één jaar proberen. We gooien ons huis in de verhuur dan bewaren we die zekerheid nog eventjes. En in heel ons leven hebben we allebei nog nooit zonder werk gezeten, dus die zogenaamde zekerheid konden we makkelijk omgooien. De kinderen hadden juist allebei van, wel cool zo´n avontuur en eigenlijk is het ook wel eens leuk om opnieuw te mogen beginnen. Dus die zagen het zeker als een uitdaging. Ze vroegen wel, voordat we vertrokken, als we het na 3 maanden niet leuk vinden gaan we dan terug? Nee, zei ik, je moet het minimaal één jaar de kans geven. Want na 3 maanden begin je net pas een beetje te wennen.
Werken in Spanje
Inmiddels wonen we hier 4 jaar, dus je snapt wat er gebeurde na dat ene jaar, ze zeiden allebei, mam we gaan toch zeker niet terug? Behalve mijn Spaanse man haha, die is nog steeds verliefd op Nederland en zou zo terug willen. En dan komen we dus bij werk, want zeg ik eerlijk, werken met Spanjaarden is anders. Ik snap dat mijn man liever in Nederland werkt, want daar had hij altijd collega´s die ergens voor wilden gaan, die met hart voor de zaak werkten en die iets verder vooruit denken. Hier in Spanje is het vaak brandjes blussen en vrij kortzichtig en onkundig.
Andere werkmentaliteit
Spanjaarden hebben over het algemeen niet de mentaliteit van laten we het zo goed mogelijk doen, dan blijft dit bedrijf bestaan, kunnen we misschien in de toekomst wat meer verdienen en blijven we ons werk behouden. Nu weet ik ook wel dat de mentaliteit in Nederland niet altijd zo is. Maar wij hebben wel allebei die inzet en motivatie als je ergens gaat werken en kom je zeker collega´s tegen die dat ook hebben, die het ook graag zo goed mogelijk willen doen. Hier in Spanje is dat anders, is de werkgever de baas, is er een grote hiërarchie, heerst de mentaliteit voor jou 10 anderen, neem Spanjaarden niet in vaste dienst, want de inzet van die persoon halveert. En natuurlijk is dit kort door de bocht en heel zwart/wit gezegd. Maar over het algemeen is dit het geval.
Spreek je Spaans?
Vandaar dat ik zeg, als je in Spanje moet gaan werken, zorg in ieder geval dat je talen in orde zijn, zeker het Spaans, maar daar heb je mij weer voor https://www.supergoedspaansleren.nl maar ook, probeer bij een internationaal bedrijf te werken. Of begin voor jezelf. Ik zeg het is super makkelijk, als jij een bepaald kunstje goed kan, dan is er ALTIJD werk voor je. Zelfs hier in Spanje en zeker in Extremadura met een mega hoge werkloosheid, mijn man kwam zonder werk te zitten, nou dat duurde nog geen dag of hij kon aan de slag als supertechnicus, want hij kan erg goed lassen en alles wat hij ziet dat kan hij maken. Maar daar kreeg hij werkdagen van 7:00 – 21:00 uur, dat was natuurlijk ook geen leven.
Es lo que hay
En dan zeggen Spanjaarden, es lo que hay. En dan dacht ik, ja aan m´n hoela. Es lo que hay, dat betekent dus het is wat het is. En dan dacht ik, nee wij leiden dit leven, we laten ons niet leiden, wij zijn hier in dit leven de baas. Wat is er nog meer mogelijk? En Tomas stuurt één mailtje naar een Nederlands bedrijf in de buurt en werd uiteraard gelijk aangenomen, maar dat heb je als je een bepaald kunstje goed kan. Hij kan alles maken wat hij ziet, hij heeft 30 jaar ervaring, hij spreekt Nederlands, Spaans en best aardig Engels. Waar gaat een bedrijf zo iemand vinden?
Als je goed bent, heb je altijd werk
Dus daarom zeg ik, werken kan altijd als je goed bent. Als je gaat beginnen als zelfstandige krijg je 3 jaar de tijd om je business op te bouwen. Je begint met een instaptarief voor la Seguridad Social, een soort van ziekenfonds zeg maar, die ook gelijk jou voorziet van een pensioentje als je minimaal 15 jaar blijft werken, maar ook van een kleine uitkering als je even zonder werk komt te zitten. Dus 3 jaar heb je dan de tijd. En als je een goede schilder bent of je bent gewoon een goede ondernemer dan kan je altijd geld verdienen. En als je het prima vindt om geen miljonair te worden, maar gewoon om rond te komen dan lukt het je altijd, als je talen spreekt en je bent goed in een bepaald kunstje. Hoe je het went of keert, als je in Spanje werkt dan is dat altijd relaxter dan in Nederland. Daar zorgen het klimaat en de omgeving wel voor.
Concurreren met Spaanse vrouwen
Ben je een schoonmaakster dan zeg ik, dat gaat ´m niet worden. Spaanse vrouwen zijn er namelijk supergoed in, voor velen is het hun lust en hun leven en ze zijn bereid om voor 7 euro per uur te werken. Dan kan je als Europeaan zeggen, dat is slavernij, dat doe je toch niet, dat kan toch niet. En dan heb je het weer, es lo que hay. De overige dames accepteren het wel, dus je kan er tegenin gaan, helemaal prima, maar dan heb je niks. Dus het is van belang dat jij je kunt onderscheiden van de rest. Want als standaard werknemer, honderd van in een dozijn dan gaat het ´m niet worden in Spanje. Dan kun je beter in Nederland blijven werken, of sommigen pakken dan het beste van 2 landen. Ze werken 6 maanden in Nederland, vullen hun zakken en gaan de andere helft van het jaar in Spanje wonen op een goedkope plek, dus niet aan de kust. En dan kun je prima leven, genieten van het zonnetje, van de supervriendelijke Spanjaarden en haal je ook uit je leven wat je graag zou willen.
Luister niet naar ´stomme`mensen
Een ander dingetje zijn de mensen om je heen. Als mensen jou geen kans gunnen, als mensen jou ontmoedigen, als mensen zeggen, ja maar….. Kijk dan eerst eens op een andere manier naar die mensen, even serieus, even concreet. Is dit een persoon die jou altijd leeg zuigt, die jou demotiveert, die van alles vind, maar zelf een doodsaai leven leidt, dan is het misschien tijd om afscheid te nemen van die persoon in je leven. Als het iemand is die zegt, ja maar al je zekerheden. Hoezo zekerheden, kijk een hypotheek is een strop om je nek, want die laat je niet gaan. Als het einde in zicht is dan zou ik zeggen, even doorzetten. Maar een hypotheek geeft je GEEN vrijheid, die bind je vast aan die ene plek. Die zorgt ervoor dat jij jezelf dag in dag uit naar je werk moet slepen, want tja anders heb je geen dak boven je hoofd.
Kinderen?
En naast die mensen in je omgeving zijn er misschien ook nog kinderen. Laat je niet tegenhouden door je kinderen. Sommige mensen zetten hun kinderen op een voetstuk, zo hoog dat ze er zelf niet eens meer bij kunnen. De wil van de kinderen bepaalt hun leven. Je bent niet goed bij je hoofd, zeg ik. En ik heb het nu niet over volwassen kinderen, want die zijn sowieso oud en wijs genoeg en kunnen zelf ook van de ene op de andere dag beslissen dat ze ergens anders op de aardbol gaan wonen. Ik krijg ook berichten van mensen, m´n kinderen zijn 8 en 10 jaar en die willen niet. Kijk, zelf ben ik ook van mening dat het bij ons een NU of NOOIT was, net op het randje. 10 en 12 jaar, nog net niet puberen, nog net niet hun leven opgebouwd op de middelbare school. Dus toen ik het plan voorlegde, toen stonden ze er nog vol voor open. En ook dat ligt dus aan jezelf, vertel wat ze kunnen verwachten en zeker niet alleen maar rozengeur en maneschijn, maar ook dat het een avontuur is met het gezin, maar dat je er positief in moet gaan, want dan lukt het altijd heb ik gemerkt.
Ach joh nog 25 jaar dan gaan we met pensioen
Mijn man zei, nee joh we wachten wel totdat we met pensioen gaan. Maar mijn vader was dus net overleden in 10 dagen tijd en ik weet niet hoeveel tijd ik nog heb. Maar daar wilde ik dus niet op wachten, graag VOL leven, genieten en dat hoeft niet pas als we oud zijn. Lees hier het verhaal over hoe wij precies vertrokken https://supergoedspaansleren.nl/waarom-ga-je-in-spanje-wonen Maar ik wilde ook liever met de kinderen emigreren, want op latere leeftijd gaan ze niet meer mee en dan kan je verscheurd worden tussen kinderen, kleinkinderen in Nederland of België en Spanje. En dat wilde ik liever ook niet. Weet ik natuurlijk nog steeds niet, want zoals ik al zei, als ze straks 18 zijn dan kunnen ze ook besluiten om ergens anders hun leven op te gaan bouwen. Want tja dat kan ook mijn eigen schuld zijn, ze zijn natuurlijk nu bewust geëmigreerd, ze weten als geen ander hoe het leven in Nederland is. Ze weten dat ze in staat zijn om een nieuw leven op te bouwen. En als cadeautje zijn ze nu ook moeiteloos 3-talig. Maar weet je, dat vind ik allemaal prima. Ik weet zelf ook dat het mijn mooiste jaren waren, toen ik 25 was en vertrok naar Oostenrijk, daarna Portugal, Tenerife en als laatste Mallorca om te werken. Absolute vrijheid ervaar je dan. En die ervaar ik nog steeds. Heerlijk.
Gaan we wel of gaan we niet?
Ik heb zo het idee dat hier nog een vervolg op gaat komen, want als ik zie hoeveel mensen plannen hebben. Hoeveel mensen graag willen, maar niet gaan. Dan denk ik alleen maar het is kwestie van DOEN als je graag wilt. Je wilt gewoon nooit op je sterfbed denken, had ik maar dit of had ik maar dat. Ga op avontuur en ga er positief in als je dat wilt, dan kun je alleen maar zeggen, ik ben een ervaring rijker. En als je blij bent waar je bent en je voelt dit moet ik niet doen, dan moet je het lekker niet doen. Als je denkt nu nog even niet, dan gewoon niet. Je avontuur bewaren voor de toekomst is ook prima. Maar als je voelt dit MOET ik doen, dat had ik namelijk heel erg sterk. Ineens nadat mijn vader was overleden, een soort van wake up call, daar heb ik al eerder over geschreven, over tekens die dan ineens voorbij komen https://supergoedspaansleren.nl/zie-jij-de-tekens/. Tja dan weet je gewoon dat je het moet doen, want het leven is er VOOR je en nooit TEGEN.
Un beso Cintha
Mijn video verhaal over je dromen uit laten komen via: https://youtu.be/ND_wX5dQY0s
