Als je eens terugkijkt naar je leven dan hoop ik dat je veranderingen in jezelf ziet. Maar ook in je leven. Mijn leven lijkt een beetje in een aantal stukken verdeeld. Wat was jouw mooiste stuk? Ik hoor het graag via info@supergoedspaansleren.nl, sowieso hoor ik graag wat je te vertellen hebt. Want iedereen heeft een eigen verhaal.
Mijn boek
Ik ben bezig met het schrijven van een boek. Ik wil dit voor december klaar hebben. Geen idee of ik ´m ook ga uitgeven of dat het een e-book wordt. Maar het gaat over de beste beslissingen in mijn leven en het uiteindelijke doel: Leef je droom en niet andersom.
Waarom ik dit doe? Geen idee, het voelt goed. En zo leef ik eigenlijk ook mijn leven. Als mijn intuïtie aangeeft, doe maar, dan doe ik het. Als een kip zonder kop. Niet nadenken, maar doen. Of er iemand op mijn boek zit te wachten? Zeker weten van niet.
Zorg voor jezelf
Als ik nu op mijn 54ste terugkijk dan zie ik mijn jeugd, die was onbezorgd op mezelf aangewezen. Hou het er maar op dat ik heel zelfstandig ben opgevoed. En er waren 2 dingen belangrijk. Zorg dat je voor jezelf kunt zorgen, dus mijn moeders woorden: haal diploma´s en als je dat voor elkaar had, geniet van het leven.
Tennisbaan
Mijn vader stond een beetje langs de zijlijn, die nam mijn zus en mij mee op zondag naar bijvoorbeeld Hoek van Holland, bootjes kijken en een broodje paling of garnalen kregen we van hem. Terwijl mijn moeder competitie aan het tennissen was, later op de dag zochten we mijn moeder op en begon het feest. Alle tennisparken van Zuid Holland kenden mijn zus en ik.
Volwassen worden?
Op mijn 21ste ging ik het huis uit. Nog meer vrijheid en volwassen worden. Een flinke sprong in de tijd. Huisje-boompje-beestje bleek niet mijn ideaalbeeld te zijn en mijn zus en ik vertrokken naar Oostenrijk om ski-les te geven. De tijd van ons leven. Elke dag feest. Hoe leuk was dit. Toen naar Portugal met een groepje kennisen, beetje werken en genieten. En toen eindigde ik in Mallorca. Het leek een soort slechte film, de details kun je straks lezen in mijn boek.
Ik spreek geen Spaans
En op Mallorca leerde ik Tomás kennen, hij sprak Spaans en ik een heeeeeeeeeel klein beetje. Ik had wat op school geleerd, maar wat je daar leert is zo niet van belang als je het echt nodig hebt. Dus Tomás zei bij onze eerste ontmoeting, estoy casado. En ik dacht, oh je bent moe. Ja dat kan. Had ik echt geweten wat het woord betekende, dan was ik natuurlijk keihard weggerend. Achteraf gelukkig maar dat ik niet wist dat casado getrouwd betekende en cansado betekent dus moe. We vielen als een blok voor elkaar, en we bleven nog 2 jaar op Mallorca.
Van Mallorca naar Nederland
Op Mallorca kwamen we niet verder, dus we dachten laten we het proberen in Nederland. Is het niks, dan gaan we toch weer terug. Nou dat duurde 18 jaar. 2 kinderen op de wereld gezet. Rennen, vliegen, werken, kinderen ophalen, huishouden, boodschappen, sporten. Pfff als je er over nadenkt dan denk ik, hoe is het mogelijk dat je zo je leven aan je voorbij laat schieten. Dat je zoveel stress hebt en je elke dag weer probeert om 10 bordjes tegelijkertijd hoog te houden
Mijn vader
Ik denk dat ik tegen lichtelijk-overspannen aan zat toen mijn vader overleed. Zomaar binnen 10 dagen. Achteraf gezien een cadeautje van mijn vader. Want hij liet mij inzien. Hé het leven kan zo afgelopen zijn, ben je wel goed bezig. Weet je nog, genieten van het leven is het belangrijkste. In 2015 vertrokken we met het gezin naar Spanje, naar Extremadura voor 1 jaartje.
Extremadura
Extremadura is voor mij de allermooiste regio van Spanje. En er zijn maar heel weinig mensen, inclusief Spanjaarden die weten hoe geweldig Extremadura is. En dat het er helemaal niet extreem is. We gingen dus 1 jaar het avontuur aan met het gezin. Dat is inmiddels meer dan 8 jaar geleden. De beste beslissing ooit. Mijn leven 100% omgegooid. Elke dag vakantiegevoel, ook al werk ik me een slag in de rondte. Het is gewoon die vrijheid en eigen keuzes maken. En je losmaken van heel veel door jezelf opgelegde verplichtingen.
Maak je leven
Eigenlijk merk je gewoon dat het leven maakbaar is. Dat je zelf ervoor kunt kiezen om je droom te leven. En niet andersom. Zelfs al zit je in een zwaar dieptepunt van je leven. Misschien lukt het nog niet om over 1 jaar of 2 jaar je droom te leven. Maar je kunt wel elke dag een klein stapje doen. En uiteindelijk is het zo ver. Aan jou de keuze.
Un beso Cintha
