Over ons gezin, emigreren en een bedrijf starten

Mocht je het hele verhaal willen graag lezen, dan kun je ook mijn boek downloaden via www.cinthavanmarrewijk.nl 

Hoe zijn wij hier gekomen en waarom wil ik zo graag dat iedereen het Spaanse leven beleeft. Ik ga even terug in de tijd. In 2015 overleed mijn vader. Het was een soort van wakker worden voor mij. Ik kreeg ineens een gevoel, hé het leven is niet eeuwig. Je moet GENIETEN, je moet uit het leven halen wat je eruit wilt halen. 

En ik besefte, mijn mooiste leven  ligt niet hier in Nederland. Ik wilde graag weer terug naar het geweldige gevoel, het genieten van meer dan 27 jaar geleden, toen ik met mijn Spaanse man, Tomás op Mallorca woonde en werkte.  

Dus in juni 2015 vertrokken wij, maar nu met kinderen (toen 10 & 12 jaar) naar Spanje. En vanaf dat moment vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Dit was de plek waar ik moest zijn. Droom na droom kwam uit, één daarvan was mijn eigen bedrijf.

Mijn bedrijf: Supergoed Spaans leren: Ik weet natuurlijk wat het Spaans zo moeilijk maakt voor ons Nederlanders en Vlamingen. En ik snap wat je precies nodig hebt. En ik zie in dat ´oude´ lesmethodes volledig verkeerd zijn. Daarom heb ik geheel nieuwe lessen voor je en naast mij in elke les staat een Spaans iemand. Zo hoor je perfect het Spaans en ik leg het goed uit, want ik heb ook in jouw schoenen gestaan.. En met mijn unieke lessen ga jij in 60 uur Spaans praten en nooit verdwalen in de Spaanse grammatica. Hoe mooi is dat!

Ik weet nog wel 27 jaar geleden, ik zag mijn Spaanse man Tomás staan en dacht, wauw die is leuk. Zeg maar liefde op het eerste gezicht. En hij zei: estoy casado. En ik dacht met mijn steenkolen Spaans, ach ja dat kan dat je moe bent, want dat is cansado. 

Al had ik toen geweten wat dat woord betekende dan was ik snel door gelopen, maar nu wist ik het niet en vielen we als een blok voor elkaar. Niets of niemand kon ons stoppen. Ik bleef op Mallorca en wilde graag Spaans praten, maar van wat ik ooit op school had geleerd dat sloeg eigenlijk nergens op, vergeleken met de praktijk. 

En ik kreeg te maken met de familie van Tomás. Gewoon een kletspraatje lukte niet, boodschappen doen was een zoektocht. Google bestond toen nog niet, alleen woordenboeken. En ik verdwaalde regelmatig en kon maar moeilijk iets aan iemand vragen. 

Daar moest uiteraard snel verandering in komen. Ik wilde blijven op Mallorca, ik wilde aan het werk voordat het toeristenseizoen weer ging starten, dus voor die tijd moest ik Spaans spreken. Ik ging keihard aan de slag, stopte er uren en uren in. Maakte het voor mijzelf makkelijk qua grammatica. En op een dag dacht ik, nou ga ik het doen. En ik zei een zin in het Spaans tegen een dame. En zij gaf mij gewoon antwoord en ik verstond het ook nog. 

Van binnen ging ik helemaal uit mijn dak, stond te juichen en superblij. Van buiten bleef ik alleen maar staan met een dikke glimlach op mijn gezicht. Yeah het was gelukt. En binnen een paar weken had ik een baan bij een autoverhuurbedrijf met allemaal Spanjaarden. Geweldig was dat.