Mijn liefste buurvrouw, vanuit Nederland heeft de diagnose ALS gekregen, je weet wel die vreselijke zenuw-spierziekte. Ze zegt zelf, ik ga de eerste zijn die deze ziekte gaat overleven. Echt dan schieten de tranen in mijn ogen.
Zo jong, zo vol nog in het leven. Zo super actief. Ze gaat keihard knokken, echt zo is ze onze Sjaan. Ik had het met mijn dochter Nina van 14 jaar hierover. Ze zegt, als je dat hoort dan ga je gelijk doen wat je nog wilt doen. Dan ga je reizen, de hele wereld verkennen. Dat is wat zij blijkbaar graag zou willen.
Ook hoor ik vaak, later als ik met pensioen ben dan ga ik dit en dit doen. Weet je, misschien haal je die leeftijd helemaal niet. Ik weet nog dat ik dit letterlijk tegen Tomas zei toen ik mijn plannen op tafel gooide om naar Spanje te willen verhuizen, uiteraard wel met het gezin.
Ik was natuurlijk net een paar maanden daarvoor wakker geschud door mijn vader, die binnen 10 dagen overleed. Overigens een supermooie dood, niet lijden, lekker inslapen, gewoon lachend het leven uit. Zo was zijn laatste week. Dan is het wel goed geweest, ook al ben je 72 jaar. Het was voor hem gewoon prima, genoeg en klaar.
En pas zei iemand, eigenlijk mooi dat je vader je nog even die boodschap meegeeft, die van hé joh, geniet van het leven, het duurt maar even. Dat hing vroeger al op een zo’n tegeltje, gemaakt door mijn moeder op de wc.
En eigenlijk moet je gewoon elke dag zo erg genieten van het leven dat je gewoon kramp krijgt in je kaken van het glimlachen. Want het is toch mooi dat we hier mogen zijn en dat je gewoon zelf kunt besluiten om je mooiste leven te leiden.
Totdat er een diagnose komt, maar als die komt, dan hoop je gewoon eigenlijk dat je al oud bent, dat je eigenlijk alles al gedaan hebt in je leven. Zo is het toch?
Ik ben echt wel goed op weg, maar ik ben nog lang niet klaar, moet ik nu gaan opschieten? Of gewoon vertrouwen op het universum, geniet van elke dag, alles komt goed, en als het je tijd is dan ga je gewoon.
Misschien komt dan wel nog iets beters? Alleen kunnen we ons dat niet voorstellen. Toch? Heb jij hier een idee over? Kijk doneren kan ik, hopelijk gaan ze een oplossing vinden voor deze vreselijke ziekte. Laat alsjeblieft Sjaan de eerste zijn die het gaat overleven en met haar iedereen die ALS heeft, of welke ziekte dan ook.
Un beso Cintha
